De Verenigde Naties, een clubje van niet
194 maar van 193 landen. Neen ik mocht Palestina niet meerekenen. Flauw, maar
ik kon maar proberen.
Opnieuw, net als Kibera, belanden in een
andere wereld. Streng beveiligd, zeker aan de buitenkant, ongetwijfeld ook aan
de binnenkant, maar dan discreet. In 1998 werden de gebouwen van de buren ,getroffen
door een zware bomaanslag. Honderden mensen lieten het leven in de vernielde
Amerikaanse ambassade. Eens binnen de muren geloof je nauwelijks nog dat je in
Nairobi bent. Veel groen, wijds, genoeg ruimte voor een volwassen golfterrein
aan te leggen. Dit zou trouwens niet zoveel aanpassingen vergen.
Winnie en Rebecca verzorgen de pr. Mooi
zo!! Op verschillende vlakken.
We hebben er al over gehoord, de ene al wat
meer dan de andere. En toch, veel dat we niet weten. Twee deelnemers zijn beter
op de hoogte: Pieter Leenknegt, diplomaat in Nairobi, en Mustafa zijn er zowaar
kind aan huis. We worden wijzer en weten nu wat de 45 000 medewerkers van
de VN onder leiding van Ban Ki Moon wereldwijd doen. De ene keer al wat
succesvoller dan de andere. En er is ook de Internationale Arbeidsorganisatie,
eentje die voor ons als vakbond de meest relevante is. Maar hij blijkt niet
altijd meteen op de punt van de tong te liggen. Wel op die van Pieter. Ook dat
doet de ambassade, Belgen in nood bijstaan.
Wel duidelijk is, is dat de VN is met voorsprong en onbetwist
de enige internationale organisatie waar alle soevereine staten lid van zijn en
waarschijnlijk de enige die de uitdagingen van vandaag enigszins kan aanpakken.
Een weetje: België levert 0,98% van het werkingsbudget voor de VN. Dat is de
rechtstreekse bijdrage. Onrechtstreeks is het meer, en komt voor het
leeuwendeel, ja we zijn in Kenia, uit het budget van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking.
Niet slecht voor een klein landje als België.
Wie dacht dat de ambassade enkel visa ’s
aflevert aan Kenia die per sé Manneke Pis van hun bucket list willen schrappen
heeft het goed mis. België vertegenwoordigt bijvoorbeeld de hele EU in gesprekken
en onderhandelingen over milieu en klimaat in het UN Environment Program. Deze
opereert vanuit Nairobi.
We krijgen ook de tuin te zien, en het Green House, een klimaatneutraal gebouw.
En kunstwerken die de lidstaten schonken, telkens met een boodschap. Dat
landmijnen slachtoffers maken tot lang na het beëindigen van het conflict,
bijvoorbeeld.We krijgen ook nog de peace Pole te zien om de bomaanslag van
1998 te herdenken. Ja, we kunnen het niet laten om er de humor van in te zien.
Alleen wij kunnen die zien. Niemand neemt het letterlijk.
Lunchtijd. Het is mooi om de Keniaan, de
Pakistaan en de Brit samen hun kip masala te zien eten. Allen met hun badge van
de VN rond de nek. Dat schept een band. De Winnie ’s en de Rebecca ’s van de VN
hebben nog veel werk om het werk van de VN bij het brede publiek te brengen.
Het zou trouwens eens leuke quizvraag zijn:
welke ex-medewerkster van het Vlaams ABVV werkt nu in New York voor de VN?
Antwoorden op gele briefkaart verzenden naar ABVV Metaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten