Oef, we zijn al een paar dagen terug in Nairiobi geland. Door het drukke programma is het niet altijd mogelijk “om Just in time” te communiceren. De
korte terugvlucht had een leuke verrassing in petto “ de Kilimanjaro” was in
het zicht en dat is altijd handig om mee te stoefen op het thuisfront
Veel tijd om te recupereren was er niet, er stond dinsdag al
meteen een bezoek aan “ Modern Reliance Limited” op het programma met een bezorgde
Aziatische bedrijfsleider en een beetje overenthousiaste assistent.
Ze waren bijzonder fier op hun product “kruiwagens” maar
minder op het feit dat de Chinezen
het schaamteloos copieren. Het verhaal van de Chinezen is hier overal een topic,
we zagen veiligheidsschoenen uit China met het label van de Europese
gemeenschap...
Next stop
“Auto Spring Manufactures” een bedrijf die bladveren produceert voor de
Toyota,
Nissan’s en de Hyundai‘s van deze wereld.
Ondertussen heb ik enige ervaring opgedaan, de schamel omstandigheden
waarin we soms ontvangen worden zijn een voorbode van de werkomstandigheden. Foto’s
zullen straks meer zeggen dan duizend woorden, ik zou alvast in een
gedeelte van die plant geen bezoek
durven organiseren.
Het bedrijf had ook een afdeling bedrading, fijnere werkomstandigheden waren dat voor een zelfde loon..In die afdeling zou men perfect vrouwen kunnen
tewerkstellen, helaas.
De ontmoetingen met de shopstewards
(vakbondsvertegenwoordigers) waren overal een topmoment. Volgens onze
normen een beetje onderdanig (zouden onze delegees het boekentasje van hun
secretaris dragen? maar goed,
ze zijn verbaal sterk en zelfzeker.
Buiten stond er één van onze twaalf
bromfietsen te blinken, secretarissen kunnen zich daarmee verplaatsen, een ritje en een fotosessie kon
hier niet ontbreken.
Volgende halte “KEWU – Athi- River Branch” of het secretariaat van de gelijknamige regio.
De verplaatsingen waren iedere keer weer een openbaring,
beelden werden constant op ons netvlies gebrand. Men schrikt er hier niet voor
terug om op een brommer een
parasol te monteren, transport is hier ook een
beetje acrobatie…
Kinderen lachen ondertussen langs de weg hun nagelwitte tanden
bloot.
Het secretariaat zelf is een sober maar aftands gebouw, er
is ook gewoon niets beter te bespeuren in de omtrek.. Een paar tafels en wat
stoelen, een computer uit het jaar stilletjes, het gebrek aan middelen compenseren
ze dan maar door hun enthousiasme en “no nonsens”
Best
Practice? We bezochten gisteren
twee bedrijven van dezelfde groep
ASHUT, een bedrijf van een heel andere orde, modern, perfecte
werkomstandigheden met de beste veiligheidsvoorzieningen, het werk van een
madam…Letterlijk en figuurlijk.
Het bedrijf bestaat uit twee delen, zij is de HRM met een juridische achtergrond en is erg gerespecteerd door onze Keniaanse Brothers.
Ze produceren in het ene gedeelte metalen meubilair, in het
andere olievaten, melkkannen enz.
Last but not least, nog meer ASHUT Ingeneers maar nu “Plastic Division”. Plastic Division onder de leiding van de broer samen
telgen uit een familiebedrijf met geschiedenis, de vorige generatie had zijn
wortels in ... de naam ontsnapte me maar het is één van de armste en meest tot de verbeelding sprekende plaatsen waar metaalbewerkers op een artisanale hun ding doen. Morgen ga ik er naartoe en ik beloof daar op terug te komen.
ASHUT plastic, is een bedrijf als de en maar waar nog enkel de kleur van de
mensen verwijst naar Afrika. Prima voorzieningen, enorm machinepark, grote diversiteit,
flexibiliteit en… vrouwen!
Helaas heeft hier is er niets nieuws onder de Afrikaanse zon, het fenomeen
van tijdelijke en interim-werk heeft ook hier toegeslagen en zijn de vrouwen weer het
grootse slachtoffer.
Tenslotte, een mens mag al eens ontspannen toch? Op “The City Market”in een bontgekleurde chaos een souvenirtje
kopen, met beschaamde kaken het spel van afpingelen meespelen, met trots twee
Hippo’s voor een prijsje op de kop tikken, niks menselijks is me vreemd..
After work, nog een pint gedronken met de collega’s en
Manchester United de boot zien ingaan dan als een blok op mijn blog in slaap gevallen.
Freddy
Nairobi
In grote lijnen kiest KEWU ervoor om de
inspanningen om shop stewards te trainen in rekrutering, HIV/Aids en
arbeidsveiligheid voort te zetten. KEWU geeft echter aan dat ze een nieuwe
uitdaging willen aanpakken: de Keniaanse overheid heeft naast het Labour Court
Nairobi ook in vier andere steden (Mombasa, Nakuru, Kisumu en El Doret) arbeidsrechtbanken
opgericht. Omdat KEWU slechts één eigen pleiter heeft is ze nu genoodzaakt om
beroep te doen op externe advocaten. Ze stelt daarbij vast dat, naast de
financiële aderlating, het aantal gewonnen zaken lager ligt dan bij de eigen
pleiter. KEWU wil dan ook, terecht, inzetten op het trainen van een 10-tal
eigen pleiters. 
Dat KEWU ondertussen heel wat ervaring
heeft wat betreft het project blijkt uit het feit dat we de oefening op twee
dagen rond krijgen. Intensief maar ook bijzonder efficiënt. We slagen erin
om opnieuw tot een evenwichtig project te komen. KEWU en ABVV Metaal zijn ervan
overtuigd dat we de volgende twee jaar weer enorm zullen bijdragen aan het
versterken van de Kenyan Engineering
Workers Union. De werknemers in de sector kunnen er alleen maar wel bij
varen.
