dinsdag 8 april 2014

KISUMU op maandag...



Kisumu, op weg naar ons eerste bedrijfsbezoek krijgen we een overweldigende indruk van het leven dat zich hier hoofdzakelijk op straat afspeelt.  Gelegen aan de rand van het Victoriameer, in de meest vruchtbare én dichtstbevolkte regio van het land, heeft Kisumo alles van een provinciestad.  

De drukte heeft hier zelfs iets vrolijks.  ‘One of the biggest open markets of Afrika’ situeert zich – net buiten het centrum - langs beide kanten van de weg…  

De weg zit niet alleen vol met putten, hij ligt ook bezaaid met stenen.  De chauffeur van onze taxi voert ons behendig tot op het terrein van ‘FEIL – Farm Engineering Industries Limited’.  Bij het uitstappen worden we getrakteerd op een aantal  scheervluchten van grote roofvogels boven onze hoofden.   Een jonge vrouw zit in de een diepe gracht naast het fabrieksterrein en schept de bovenlaag - het properste water - in een emmer…

De algemene directeur – ziet er uit als een Indiër – geen doodgewone Indiër maar een Sikhs... ontvangt ons hartelijk.  Vrij snel zijn we verwikkeld in een boeiend gesprek.  Het hoofdonderwerp is de dumping van suikerrietprijzen vanwege het buitenland, waardoor de eigen productie achteruitgaat.  Op die manier is er in Kenia minder vraag naar landbouwmachines…  De hoofddélégué van de KEWU luistert aandachtig.  Zijn lichaamstaal verraadt wanneer hij het eens en minder eens is met wat wordt gezegd.  


Na de rondleiding in de fabriek gaan we op bezoek bij het nabijgelegen Abbysninia Iron.  Hier worden ijzeren buizen geproduceerd.
‘Op bezoek’ is veel gezegd. Verder dan aan een stoffig pleintje voor de fabriekspoort geraken we niet.  De vakbond is hier door de directie niet gewenst.  Sinds vorig jaar is hier een fel conflict aan de gang tussen de KEWU en de anti-syndicale directie.  De bedrijfsleiding verloor onlangs voor de arbeidsrechtbank haar juridisch verzet om een vakbondsafvaardiging te erkennen.  Volgens haar wou het personeel zelf van geen vakbond weten.  De rechter besloot om een officiële stemming te organiseren op het bedrijf.  Een overweldigende meerderheid stemde voor de oprichting van de vakbondsafvaardiging.  Ondertussen werd 80% van het personeel lid van de KEWU…



Later op de dag bezochten we nog Sony Fuel Injection and Industries en een klein metaalatelier met een vriendelijke charismatische Afrikaanse dame als bedrijfsleider.  
Tenslotte hadden we nog een gesprek met een aantal délégues in het plaatselijk kantoor.











Als voorbereiding van de inleefreis met onze metaal délégués in het najaar, werd onze ‘tweede werkdag’  afgesloten met de prospectie van een prachtige hotelsite aan de rand van het Victoriameer.


De schitterende zon ging onder om 18:45 en liet nog even een 
oranje-rode gloed achter…

Patrick


3 opmerkingen:

  1. Boeiend, en mooie foto's!
    ps: Oxfam gaat daarom partnerschappen aan om bv rietsuikerproductie fairder te laten verlopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De productie kan waarschijnlijk fairder, dus goed werk van Oxfam, het probleem is in dit geval dat de markt overspoeld wordt door goedkoper suiker (uit Egypte naar verluidt) door te lage invoertaksen en zwarte handel, dat de lokale producenten hun producten niet meer verkocht krijgen. Dit heeft tot gevolg dat ze geen inkomsten genereren én hun leveranciers niet meer kunnen betalen, zoals FEIL - Farm Engineering. Dit heeft dus een weerslag op de tewerkstelling bij de toeleveranciers. Pittig detail, nogal wat politici zijn betrokken bij deze goedkope import, dus daar valt voorlopig niet veel heil van te verwachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De KEWU en OXFAM is een goed voorbeeld van hoe we echt iets kunnen doen in KENIA.

    BeantwoordenVerwijderen