Jambo "how are you"

Na Stefan eerder deze week heb ik vandaag Lut als gastredacteur met een getuigenis. Het is goed om eens een ander geluid te horen.


In Kenia was ik nog nooit geweest, de eerste voet op de Keniaanse grond was als thuis komen, ik ben al wel in verschillende andere Afrikaanse landen geweest.

Nee, ik kom niet voor hun miserie of mooie plaatjes zoals de sloppenwijk in Kibera.

Maar, wel voor wat men zelden toont, hun enorme creativiteit, de hoop en kracht die zoveel Afrikanen uitstralen zoals die directrice van dat wezenschooltje of zoals de ontmoetingen met een zeldzame vrouwelijke delegee, toen we op "Tom Mboya Labour College" een meeting hadden met shop stewards. Je moet het hier maar doen als vrouw, moeder en delegee zijn in een bedrijf waar alleen mannen werken. Haar man heeft haar al lang verlaten net omdat ze actief was in de vakbond. Zij heeft haar kinderen alleen opgevoed en haar huis gebouwd, ze stond ons met fierheid naast allemaal mannelijke delegees te woord. Ooch, wat een vrouw naar mijn hart.

Over wat moeten we klagen als het eens te veel, te moeilijk, te lastig wordt. Wel, daarom kom ik zo graag  naar Afrika en hou ik nu al van Kenia. Wij hebben het zoveel beter, hebben alles en daar boven een goeie structuur met  vakbond en zoveel meer. Wel,  hier vindt ik de warmte van niet alleen de zon ' maar ook hun glimlach en hun bekommernis. Of alles goed met ons is " "how are you" wel dat gaat recht naar mijn hart en komt er niet meer uit. Afrikanen hebben een fierheid die wij al dikwijls verloren hebben'

Jambo Lut