Voor & Na en in de put... KABLANA BAADA YA

We gaan snel nog wat bezoeken afleggen, er wachten ons vandaag twee bedrijven uit een zelfde sector, eentje zonder en eentje met vakbond, we gaan voor een " Voor & Na ". de confrontatie tussen een minder goed en een voortreffelijk  bedrijf.

Ik probeer, vlak voor vertrek, het liedje van Crosby,Stills& Nash  op tv mee te neuriën terwijl ik mijn tanden poets. Slechte combi. Proestend en naar adem happend, op naar de bus. Het begin van onze laatste dag Kisumu, daarna vliegtuig richting Mombasa met een lange tussenstop in Nairobi. 

We bussen naar het eerste bedrijf, het verkeer is hier niet zo chaotisch. Kisumu mist gelukkig nog alles wat een grootstad ongemakkelijk maakt, maar de stad is wel serieus aan het groeien. Het weer is minder, gisteren hadden we geluk, maar minder is nog altijd een dikke 28 graden wat waarschijnlijk menig lezer nu jaloers maakt.

Ik las op Facebook, dat ons Caroline jarig is vandaag, ik zie ze regelmatig haar Samsung natrekken, waarschijnlijk de vele verjaardagswensen uit Belgium, of is er toch ook wat heimwee naar familie bij. Anderzijds, verjaren in Kenia dat klinkt absoluut  niet slecht.

We beginnen aan het echte werk, ons eerste bedrijf is Paramount.

Je mag twee keer raden welke nationaliteit ons staat op te wachten. Vader kwam hier ooit van India voor de aanleg van het spoor, nu zouden dat Chinezen zijn, bleef hangen en startte het bedrijf.
De huidige directeur is geen ingenieur maar doet succesvolle engineering aan machines voor transport van rietsuiker. Suikerriet is een probleem aan het worden hier in Kenia. Onlangs werd "Mumias Sucker Company" gesloten wegens corruptie, ik weet er het fijne niet van, er is in ieder geval veel druk op de suikermarkt door masale dumping.

Paramount werkt vooral met gerecycleerde materialen en trekt voor de rest al zijn belangrijk gietwerk uit India. De familie heeft wel nog een tweede bedrijf en verhuurt dezelfde producten aan loonwerkers, maar toch, zonder iets meer diversificatie zal men het hier op termijn niet redden.

Iemand werkt een zwaar onderdeel bij, zijn schoenen zijn verworden tot sandalen... Ik trek een foto. Voor de rest is het bedrijf een rommeltje, geen vakbond en dus geen veiligheidsbeleid.

Op naar FEIL. "Farm Engineering Industries Limited " ons tweede bedrijf voor vandaag. Ik mis mijn aankomst niet en blijf hangen in een veel te grote opening van een ijzeren afvoersysteem. dat komt er van als je continue op zoek bent met je camera in aanslag naar de foto van de dag. Eventjes familiaal worden, Linda, je hoeft je geen zorgen te maken Jeanine heeft een halve apotheek bij om mijn knie bij te werken.

FEIL, ook weer een bedrijf onder de leiding van een ...

FEIL, maakt eveneens landbouwmachines maar dan met meer diversiteit en voor een paar middelgrote spelers zoals CLAAS, BELL en nog een paar andere.

Tachtig mensen werken er maar er zijn er een paar met vakantie.Het bedrijf draait op een laag pitje. Ik ontmoet een paar stagiairs van de technische school, ze zijn druk in de weer aan een tractor, ze zitten netjes in het werkpak en ik zie echte veiligheidsschoenen. 

Scrap, overschot van metaal. wordt op een aparte afgebakende plaats verzameld. Mooi zo. ik zie de eerste tekenen van een preventiebeleid. Hier en daar maken ze nog een slippertje, zo merk ik iemand met de voeten op een batterij die twee polen aansluit met de blote handen. Philip van Volvo schrikt zich een hoedje. Je kan dezelfde paralel van vooruitgang ook trekken naar verloning en de business was goed dit jaar, wat wil je nog meer.

Ons Keniaanse delegees  lopen te blinken na zoveel complimenten en lachen hun tanden bloot of is het uit contentement voor het rugzakje dat ze gekregen hebben. Ik ben niet van plan om de volledige inhoud van het zakje te verklappen, maar je kan het raden als ik zeg dat vakbondswerking zoveel meer is en hier de pure problematiek van het bedrijf overstijgt. HIV is de naam van het monster en ik kom daar op een andere keer op terug.

Goed, uiteindelijk maakt FEIL een soortgelijk product als " Paramount" maar in totaal andere omstandigheden, met een blik op de toekomst en niet afhankelijk van dat ene product.

"Toekomst is maakbaar" ook in Afrika. De afgewerkte producten, tractors en opleggers worden daarentegen nog over land naar Ethiopië, Oeganda gereden... werk voor de partner van BTB ( Belgische transportbond) KLDTDU en DWU.

We bezoeken nog snel de "Branch" van KEWU in Kisumu en Ortwin tekent het gouden boek, ja, Kenianen houden nog van dergelijke dingen.

Voor de laatste maal rijden we over stoffige wegen door Kisumu, Keniaanse steden staan bol van cultuur en levendigheid, Kisumu, ik zal je missen.

We zijn op weg naar de luchthaven met Nairobi als tussenstop voor" last nut nog least" Mombasa. Nu op dit eigenste moment zit ik op een terrasje in Nairobi met een Tuckster, het biertje waar iedereen wel een beetje verzot op is, we wachten op onze vlucht. Laat me toe te mijmeren over wat nog rest.

Zal ik hier ooit terugkomen? Straks zal ik vertellen aan ons kleine mannen hoe gelukkig ze bij ons zijn, maar ook hoe fantastisch Kenia is, een land met zoveel minder...niet dat ik zou willen verwisselen maar toch...

Freddy

Ge9groeten